قالب‌گیری دورانی:
- روند کار: پودر پلاستیک گرم‌شده داخل قالبی که در حال چرخش است قرار می‌گیرد. با چرخش قالب، پودر ذوب شده و سطح داخلی را می‌پوشاند و مخزن یک تکه و بدون درز ایجاد می‌کند.
- مزایا: ایده‌آل برای اشکال بزرگ و پیچیده، ضخامت دیواره یکنواخت، مناسب برای مقاومت در برابر مواد شیمیایی.
- معایب: فرآیند کندتر، انعطاف‌پذیری طراحی محدود برای مخازن کوچکتر.
در کشور ما بیشتر از این روش برای تولید مخزن پلاستیکی استفاده می شود.
[swiftxr id=1]
فیلم:
قالب‌گیری بادی:
- روند کار: یک لوله پلاستیکی توخالی داخل قالب باد می‌شود تا شکل مخزن را تشکیل دهد. تکنیک‌های مختلفی مانند قالب‌گیری بادی اکستروژن و قالب‌گیری بادی تزریقی وجود دارد.
- مزایا: فرآیند سریع‌تر، مناسب برای مخازن کوچکتر با اشکال ساده، پتانسیل تولید بالا.
- معایب: ممکن است دارای خط جوش باشد، اندازه و پیچیدگی محدود، احتمال ضخامت دیواره غیر یکنواخت
فیلم:
قالب‌گیری تزریقی:
- روند کار: پلاستیک مذاب تحت فشار به داخل قالب بسته تزریق می‌شود و شکل مخزن را تشکیل می‌دهد.
- مزایا: دقت بالا، مناسب برای طراحی‌های پیچیده، سریع برای تولید انبوه مخازن یکسان.
- معایب: اندازه محدود، بیشتر برای مخازن کوچکتر مناسب است، هزینه اولیه قالب بالا.
روش‌های دیگر:
- قالب‌گیری حرارتی: برای مخازن و پوشش‌های نازک دیواره استفاده می‌شود.
- جوشکاری: اتصال قطعات پلاستیکی پیش ساخته برای ایجاد مخازن بزرگتر.
انتخاب روش مناسب به چندین عامل بستگی دارد:
- اندازه و پیچیدگی مخزن: قالب‌گیری دورانی برای مخازن بزرگ و پیچیده عالی است، در حالی که قالب‌گیری بادی برای اشکال ساده‌تر و کوچکتر مناسب است و قالب‌گیری تزریقی برای طرح‌های کوچک و پیچیده.
- حجم تولید: قالب‌گیری تزریقی تولید با سرعت بالا را برای مخازن یکسان ارائه می‌دهد، در حالی که قالب‌گیری دورانی پاسخگوی پروژه‌های سفارشی با حجم کم است.
- مواد: پلاستیک‌های مختلف نیازهای قالب‌گیری خاصی دارند.
- هزینه: روش قالب‌گیری، اندازه مخزن و مواد همگی بر هزینه‌ها تأثیر می‌گذارند.